Voor de goede orde: jij leidt het bedrijf van je ouders, maar je bent niet de enige eigenaar.
De Tender: ‘Dat is correct. Mijn ouders hadden de wens uitgesproken om het bedrijf te verkopen, maar voor mij was het financieel te zwaar om dat alleen te doen. Bovendien wou ik het liefst een sparringpartner erbij. Mijn ouders kwamen toen in contact met Jan Dejonghe, die zijn sporen al had verdiend in de businesswereld. Hij was heel toevallig een half jaartje eerder de wereld van de interieurafwerking ingerold toen hij onze sectorgenoot Coelembier uit Kuurne had overgenomen. Hij vond het opportuun om aan schaalvergroting te doen, dus wou hij graag De Tender toevoegen aan de holding. De voorwaarde was wel dat ik De Tender zou leiden. Op dat moment was ik daar nog niet helemaal uit, maar na een aantal goede gesprekken zijn de handtekeningen gezet. Ook met Anthony Tombeur van Coelembier klikt het goed. We delen dezelfde normen en visie op het ondernemerschap. Dat vond ik essentieel om er een succesverhaal van te maken.’
Coelembier is een sectorgenoot. Wringt dat niet?
De Tender: ‘Er is inderdaad een grote overlap qua activiteiten. Coelembier doet ook interieurinrichting, zoals wij. Hun focus ligt echter iets meer op het residentiële, al zijn zij ook actief in de kantoren- en bankensector. Maar of dat wringt? Zeker niet. Integendeel, door samen in een holding te zitten versterken we elkaar. Op productievlak leren we van elkaar en we stemmen onze capaciteiten op elkaar af. Zij hebben een eigen lakkerij, ze voegen ook fineer, ze plakken hun platen zelf. Dat zijn zaken die wij niet doen. Wij zijn wel iets meer geautomatiseerd en we hebben een massiefafdeling. Zo vullen we elkaar aan. Daarnaast zijn er ook enkele verschillen. Met De Tender zitten we nog meer in algemene coördinatie, grotere projecten met een aanzienlijk aandeel ruwbouw en technieken. Zij doen eerder iets kleinere projecten.’
Ruwbouw en technieken?
De Tender: (glimlacht) ‘Ja, dat doen wij ook. Toegegeven, dat is wat onderbelicht gebleven, al doen we dat zeker al zo’n elf, twaalf jaar zeer actief. We hebben ondertussen toch al een veertigtal mooie projecten op onze naam staan waarvan het aandeel ruwbouw verschillende miljoenen euro’s bedroeg. Het uitgangspunt blijft wél interieurinrichting. Van de 35 mensen in ons bedrijf is veruit het grootste deel geconcentreerd rond afwerking, een zestal staat in voor de ruwbouwwerken bij ons.’
De award van Jonge Vlaamse Aannemer staat prominent op jouw bureau. We zijn nu bijna vijf jaar verder. Wat is er in die tijd zoal veranderd?
De Tender: ‘Wat is er niét veranderd? Zoals zonet al aangehaald is onze structuur veranderd. De Tender is ook gegroeid, we hebben meer personeel en draaien meer omzet. Op het vlak van automatisatie hebben we grote investeringen gedaan. In 2018 stonden we nog maar aan het begin van de automatisatie van onze productie. We zijn toen stelselmatig begonnen met ons meubilair in 3D uit te tekenen. We hadden al een tekenpakket in 3D, maar dat ging nog niet zo ver.’
Niet evident om zo’n investeringen te doen met jouw ouders, die vijf jaar terug wellicht al zachtjes aan het nadenken waren aan hun pensioen.
De Tender: ‘Dat is nooit een issue geweest. Mijn vader was altijd al voorstander om te innoveren en heeft investeringen nooit tegengehouden. Om een voorbeeld te geven, in die laatste jaren hebben we drie nieuwe machines gekocht: een nieuwe opdeelzaag met automatisch platenmagazijn en twee CNC-machines. Toch geen kleine investeringen.’
De laatste jaren waren er een paar zaken hangende. Nu kan ik die stappen zetten
Nu moet je alle beslissingen zelf nemen. Ben je daar klaar voor?
De Tender: ‘In 2018-2019, toen ik de award won, volgde ik aan de Vlerick Business School de opleiding KMO Excellence. Dat is een traject dat specifiek gericht is op kmo-zaakvoerders die een volgende stap willen zetten. Je wordt daarin heel breed geschoold in strategie, finance, people management om je bedrijf naar het volgende niveau te brengen. Daar heb ik veel van opgestoken.’
Zoals?
De Tender: ‘Ik vond het vooral interessant om eens een andere visie te krijgen op personeelsmanagement, strategie … Dat soort zaken. Het was ook nooit een les as such, maar eerder een discussieplatform onder de leiding van professionals die zich al hadden bewezen in het veld.’
Wat heb je daaruit gehaald?
De Tender: ‘Ik wou voor mezelf uitmaken wat de volgende stappen moeten zijn. Voor mij was dat toen niet helemaal duidelijk omdat De Tender doorheen de jaren een aantal evoluties heeft doorgemaakt. Mijn ouders zijn de zaak gestart met een focus op particulieren om rond de eeuwwisseling te switchen naar de bankensector. In 2008 was er dan de financiële crisis. Mijn ouders zijn op dat moment beginnen kijken richting openbare aanbestedingen, en de kantoren- en retailmarkt. Tot op het moment dat die banken opnieuw zwaar zijn gaan investeren. Er was zoveel werk dat ik een duidelijk beeld wou krijgen welke weg we moeten inslaan en hoe we dat het beste aanpakken.’
Investeren de banken opnieuw zwaar? Het lijkt eerder dat ze het aantal filialen fors afbouwen.
De Tender: ‘Door fusies van banken of het sluiten van filialen komt er veel werk binnen voor ons. Daarnaast zijn banken zich meer gaan richten op de kapitaalkrachtigere klanten met private banking en wealth management. Banken investeren daarom meer in hun kantoren. Het interieur wordt ingezet als toonbeeld van het DNA van een bedrijf. Kantoorinrichting krijgt zo een heel andere functie en wij kunnen ze daar uiteraard perfect in bijstaan.’
Je kan nu met De Tender je eigen parcours uitstippelen. Voelde dat als een soort van - excusez le mot - bevrijding?
De Tender: ‘Mijn ouders hebben het bedrijf opgericht en bijna 40 jaar zeer, zeer goed gedaan. Een bevrijding kan ik dat dus zeker niet noemen. Ik ben in 2014 in de zaak gekomen en werd van bij het begin overal bij betrokken. Uiteraard had ik soms een andere kijk op de zaken, maar dat is logisch. Het klopt wel dat de laatste jaren een aantal zaken hangende waren. Nu kan ik die stappen zetten. Zo heb ik geïnvesteerd in een ERP-programma, zijn we bezig met een totale rebranding en volgend jaar beginnen we aan de bouw van een nieuw kantoor op onze huidige site. We hebben plaats nodig om te groeien en de bureaus waren toe aan een grondige opfrissing. Ik ben klaar om mijn stempel te drukken.’
Dit ondernemersverhaal verschijnt in de juni-editie van ons ledenmagazine De Oost-Vlaamse Aannemer.
Wil je ook graag jouw verhaal vertellen? Laat je gegevens achter via het webformulier.
Steven Imschoot
Medewerker marketing en externe communicatie
