Overslaan en naar de inhoud gaan

Van marketeer naar vertegenwoordiger tot erfgoedrestaurateur: Steven De Weerdt is vijfentwintig actief in deze nichemarkt

Steven De Weerdt

Steven De Weerdt (55) rolde op zijn dertigste pas écht in de wereld van erfgoedrestauratie en is nu, exact vijfentwintig jaar later, nog steeds gepassioneerd door het vak: 'Het is nog altijd mijn droom om enkele mensen met een hart voor erfgoed aan te werven aan wie ik mijn kennis kan doorgeven.'

Binnen de bouwsector is erfgoedrestauratie een niche. Was dat voor jou een logische stap om daarin carrière te maken?

De Weerdt: 'Ja en neen. Ik heb op de middelbare school humaniora gedaan, wiskunde-wetenschappen, en heb dan marketing gestudeerd. Met dat diploma op zak heb ik mijn eerste jaren als vertegenwoordiger gewerkt. Dat was wel telkens specifiek voor de bouw: betonherstellingsmortels, dichtingsmortels, noem maar op. Ik volgde daarnaast heel wat bijscholingen via opleidingen en bij leveranciers. Daardoor kreeg ik ook zin om het zelf te doen. Eerst in bijberoep, maar al snel als fulltime job met een eerste werknemer: Ann. Zij werkt nog altijd bij mij en is inmiddels mijn partner.'

En dat was meteen in erfgoed?

De Weerdt: 'In de beginjaren deden we hoofdzakelijk het onderhoud van sociale woningen. Ik werkte toen ook met vier à vijf mensen. Maar na verloop van tijd liepen die betalingen niet meer zo vlot en heb ik toen beslist om mijn hart te volgen en dat was dan dat erfgoed. Die oude gebouwen restaureren, dat was mijn passie eigenlijk. Ik was op dat moment dertig.'

Zeker in de beginperiode volgden we heel veel opleidingen. Ik moest ook proactief zijn. Je kan niet een opdracht aanvaarden met een bepaalde uitvoeringstechniek of met oude materialen waar je niks van kent

Is dat eenvoudig om, bij wijze van spreken, van de ene op de andere dag die switch te maken?

De Weerdt: 'Erfgoedrestauratie is een heel kleine, speciale sector binnenin de bouwsector. Je geraakt daar niet zo gemakkelijk binnen. Maar eens je daarin naam maakt, dan kan het wel snel gaan. Van bij het begin heb ik dat altijd in heel nauw overleg gedaan met Monumentenzorg of het agentschap Onroerend Erfgoed. Ik ken aannemers die hen liever niet te vaak over de vloer krijgen, maar ik vraag hen soms zélf om langs te komen. Als ik een werk doe, dan wil ik dat het goed gedaan is.'

Steven De Weerdt

Levenslang leren

Hoe begin je daar aan zonder echte bouwopleiding?

De Weerdt: 'Opleidingen volgen. Ik heb er heel veel gevolgd. Tientallen. Bij Eucora in Brugge, bijvoorbeeld. Dan ging ik met mijn hele ploeg drie zaterdagen een opleiding volgen over knipvoegen. Zeker in de beginperiode volgden we heel veel opleidingen. Ik moest ook proactief zijn. Je kan niet een opdracht aanvaarden met een bepaalde uitvoeringstechniek of met oude materialen waar je niks van kent. Recent heb ik nog een basisopleiding lassen gevolgd én een twee jaar durend postgraduaat Renovatietechnieken en Monumentenzorg aan de Howest in Brugge.'

Leer je daar nog iets van?

De Weerdt: 'Absoluut. Dat gaat natuurlijk verder dan het gevelrestauratiewerk waar ik me in gespecialiseerd heb. Dat ging ook over kunstgeschiedenis, de verschillende bouwstijlen, metselwerk, vochtwering, enzovoort. Ik weet niet hoe dat komt, maar dat papiertje betekent voor velen toch iets. Alsof voor sommigen de laatste twijfels wegvielen. Het opende weer nieuwe deuren.'

Je zit nu vijfentwintig jaar in het vak. Bijna had je die mijlpaal twee jaar geleden al bekroond gezien met een Gentse Erfgoedprijs.

De Weerdt: (glimlacht) 'Dat was met de renovatie van het zogenaamde "Huis van Katrien" op de hoek van Onderbergen en het Sint-Michielsplein. Het was voor ons een eer om genomineerd te worden, dat voelde al als een overwinning. Het had de kers op de taart geweest hadden we de prijs effectief binnengehaald, maar ik was al fier dat we Gent weer een stukje mooier hadden gemaakt. Het was alleszins een stimulans om verder te gaan en steeds beter te doen.'

 

Op de hoek van Onderbergen en het Sint-Michielsplein in Gent renoveerde Steven De Weerdt het zogenaamde "Huis van Katrien". De renovatie van dit stukje erfgoed leverde een nominatie op voor de Gentse Monumentenprijs in de categorie particuliere gebouwen.

De Weerdt Renovatiebedrijf genomineerd voor Gentse Monumentenprijs

Controlefreak

Herinner je nog je allereerste opdracht? Was je toen niet zenuwachtig om als groentje aan erfgoed te werken?

De Weerdt: 'Ik zal een van mijn allereerste opdrachten nooit vergeten. Dat was nota bene bij een verzekeringskantoor. Ze hadden een trapgevel met een sierstuk erin. Om die gevel te reinigen had ik een machine gehuurd, maar die straal was veel te hevig en kon niet geregeld worden. Ik hing bijna twee meter uit mijn stelling om te vermijden dat ik heel die gevel kapot maakte.' (lacht) 'Mijn goesting om nog eens iets te huren was meteen voorbij.'

Kunnen ze jou ook inschakelen voor iets anders dan gevelrenovaties?

De Weerdt: 'We zijn op dit moment maar met twee, Ann en ik, dus we beperken ons tot gevelrestauratie en ook nog een beetje binnenbepleistering. Maar je mag dat niet onderschatten, want wij doen alles zelf: vanaf de stelling zetten tot het schilderwerk en de laatste retouches. Je zou kunnen zeggen: "Is dat zinvol om zelf die stellingen te zetten?" Wel, puur economisch gezien waarschijnlijk niet. Waarom ik het dan wel doe? Omdat ik perfect weet hoe die stelling er moet staan om de herstellingen te doen. Laat ik dat doen door een gespecialiseerde firma, dan gaat die stelling er staan conform alle regels en voorschriften, maar dan gaat ze er niet staan zoals ík dat wil.'

Ben je een controlefreak?

De Weerdt: 'Misschien wel een beetje, ik weet het niet. Ik vind het wel heel belangrijk dat het werk goed gedaan wordt. Als ik eerlijk ben, kan dat in Vlaanderen of België toch beter. Wil je in Frankrijk als restauratie-arbeider aan de slag, moet je een intensieve opleiding volgen: enkele maanden bij een steenkapper, enkele maanden bij een timmerman enzovoort.'

Je bent nu vijfenvijftig. Heb je nog een droomproject?

De Weerdt: 'Met de vakgroep Erfgoedrestauratie van Embuild zijn we naar Parijs gegaan om de Notre-Dame te bezoeken. Helaas werd dat bezoek last minute nog geannuleerd, maar aan zo'n project zou ik zelfs gratis een paar weken werken.' (lacht)
'Maar even serieus, het is altijd mijn bedoeling geweest om met een viertal mensen te werken. Twee ploegjes van twee. Ik zou dan een paar dagen kunnen meewerken, eens bijspringen als er iemand ziek is, dan eens een dagje op kantoor offertes maken. Dat is nog altijd een droom die ik niet hebben laten varen; om enkele jonge mensen met een hart voor erfgoed aan te werven aan wie ik mijn kennis kan doorgeven.'

deweerdt-renovatie.be

(Coverfoto: Burgerhuis Louis Roeland, Lammerstraat 1-3 te Gent; © Steven De Weerdt)


 

Lid van Embuild Oost-Vlaanderen en heb je nieuws dat je wil delen? Laat je gegevens achter via het webformulier of neem rechtstreeks contact op.

Deel jouw nieuws via ons ledenmagazine